Ne hallerdeyim?
Bu blog benim günlüğüm gibi, iç dökmelik bir defter gibi başladı. Nitekim çok uzun aralıklarla yazıyorum. Buna rağmen arada bilmediğim insanlar bu blogu bir şekilde buluyor ve bana mail atıyor. Hepsinin ortak cümlesi "yazılarınızda kendimi buldum". Oysa blogun tanınır olması, bilinirliğinin artması için bir çabam yok. Hatta böyle bir niyetim de yok. Neyse lütfen yazın diyenleriniz oldu... Yazıyorum o yüzden: Uzun bir zamandır devam eden bir ilişkim vardı. İlişkilerimi nasıl yaşadığımı anlatıcam bugün size. Daha doğrusu ruhumdaki tahribatın hayatıma nasıl yansıdığını anlatıcam. Yoksa benim aşk hayatımdan size ne dimi... Yalnızken daha güçlü hissettiğimi söylemiş miydim? Çok enteresan bence bu. Ben 30larıma kadar babamın iflası, yokluk, hep didinip üniversiteyi kazanıp hayatımı kurtarma çabası, yok iş hayatı le hayatımı kurtarma çabası vs derken hep bir survivor modundaydım. Hep didindim. Hep uğraştım. Bu günlere kolay gelmedik ey okur! Hoş bi yere de gelemedik ya... A