Hayat devam etti
Merhaba! Ne çok zaman oldu yine yazmayalı. Bazen mail atıyorsunuz neredesin diye ve ben cidden mutlu oluyorum. Seda bu yazı sayende mesela. Gayet iyiyim gençler. Özet geçiyorum 2yıllık sevgilimden ayrıldım, annemlerle 2 yıldır görüşmüyorum, bu sürede bir düğünde karşılaştık karnıma ağrılarla gittim ancak masasına bile oturmadım. Beni de arayan soran yok onların tarafından. Yeni bir eve taşındım. Yeni bir iş. Yani hayat devam ediyor. Bu süre içinde kendimi tanımaya devam ediyorum. Gözlemliyorum nerede nasıl hissediyorum, ne olunca ne hissediyorum... Erkeklerle ilişkilerim mesela... Ah o şefkat arayışım... 33 yaşına geldi artık dile kolay. Aramakla geçmeyecek ömür bunu anladım. KENDİ KENDİNE ANNE BABA ABİ EVLAT OLACAKSIN SAYIN OKUR! Başka yolu yok. Yeri gelecek yalnız kalacaksın. Kendi yaranı sarmayı eşşek gibi öğreneceksin. Kendinle mutlu olmayı, kendine en umutsuz anında umut vermeyi. Beklentiye girdikçe daha da kötüleştiğini farkettim. Ha bir de kendine acıdıkça! Evet keşke daha