Gelinlik Kabusu
Şahane bir anıyla karşınızdayım yine. Lütfen derin nefes alın. Zira bunu ilk ve son kez birisi ile paylaştığımda karşımdaki ağlamıştı.
1.5 yıllık evliyim. Evlilik teklifi aldığımda terapiye de yeni başlamıştım. Annem bu süreci de büyük bir özveri ile burnumdan getirmeyi başardı eksik olmasın. Şuan anlatmak istediğim bu süreçteki olaylardan sadece biri. Gelinlik seçimi.
Gelinlik seçmeye müstakbel damat ile birlikte gitmiştik. Annemin yanımda olmasını özellikle istemedim. Ben hiç bir zaman annesine her şeyini anlatan, bu tarz özel günlerde onu yanında isteyen kızlardan olamadım. Annemin kestirilemez hareketleri beni bu yola sevk etmişti. Geldiğinde benim canımı sıkarsa, abuk subuk birşey derse gibi çekincelerim vardı. Hatta hiç bunlar olmasa bile susarak bile ortamı mahvedebilirdi. Annemi gelinlik seçmeye çağırmayı aklımın ucundan bile geçirmedim. Hani kendi kendime konuyu tartışmadım bile çağırsam mı çağırmasam mı diye. Zaten zevklerimiz de hep bambaşkaydı. Geldiğinde bana vereceği akıllara güvenebileceğim bir insan değildi. Onu çağırmadığım için çağırmak istediğim başka bir akrabamı da çağıramadım! BONUS! Çünkü annem küser, çünkü annem olay çıkartır, çünkü annem burnumdan getirir... Hatta müstakbel kayınvalidem de çağırılmadı sırf bu yüzden.
Gelinlik seçtiyseniz bilirsiniz. Bilmeyenler için bunun gerçekten özel bir an olduğunu belirteyim. Ben ki hiç ay şöyle gelinliğim olsun diye hayal kuran bir insan değildim. Ona rağmen o hava bambaşka. Çünkü mağazalar tamamen gelini şımartmak üzerine kurulu. Aslında evlilik süreci bunun üzerine kurulu. Burada ticaret vs olarak bakmayın duruma. Güzel bir olay var ortada. Ve bunu daha da güzelleştirmek, gelini havaya sokmak, ona kendini özel hissettirmek, biraz şımartmak, bu sürecin tadını çıkartmasını sağlamak gibi hoş duygular var esasen.
Gelinlik seçiyorsunuz, denerken 2-3 kişi etrafınızda pervana, sizi kocaman aynaların karşısına büyük bir deneme standının üstüne alıyorlar, gelinliğin etekleri düzeltiliyor, saçınıza hooop bir duvak... Ve perdeler açılıyor. Şölen gibi bir an. Yanınızda kim varsa sizi ilk defa görüyor gelinlikle. Damat, anneniz, akrabanız. Yüzler gülüyor, gözler doluyor... Tabii bu benimki değildi. Bu gözler gelinliği gören kalabalığın alkışlarını, şampanya ile kutlama yapılmasını, şahane manzaraları gördü.
Gelinliğimi seçtikten sonra son provaya annem, işte o çağırmak isteyip de çağıramadığım akrabam ve kayınvalidem de geldiler. Sırf annemin gönlü olsun diye götürdüğümü söylememe gerek yok. Mağaza çalışanları her zamanki gibi kibar ve ilgililerdi. Beni havaya sokmak için uğraşıyorlardı. Gelinlik giydirildi, duvağım takıldı. 'Evet perdeyi açalım ve güzel gelinimizi görelim' dedi bir çalışan coşkuyla. Perde açıldı. Anne olarak gördüğüm o akrabamın yüzünden okudum hislerini. Mutluydu benim adıma, gözleri dolu doluydu... Peki ya öz annem? Hiçbirşey demedi. Öylece baktı sadece. Yüzü asık, memnuniyetsiz. Havanızı söndüren, mutluluğunuzu gölgeleyen o bakışlar hala gözümün önünde. Unutulmazlar arasında da yerini aldılar zaten. Nasıl unutabilirim ki... Kendime t-shirt almaya gidip kabinden çıkıp onu gösterseydim de aynı tepkiyi alırdım. Böyle yazınca size birşey ifade etmedi mi? Oysa benim içim parçalanmıştı. O an orada ağlamamak için nasıl uğraştım bir bilseniz. Belki de hakettiği, yüzüne haykırmaktı bana kendimi nasıl hissettirdiğini.
O günü de mahvetmişti. Tepkisiz, ruhsuz, coşkusuz...
Her anne çocuğunun iyiliğini istemiyor bence. Her anne kutsal değil sorry.
ben de aynı şeyleri düşünüyorum. var olan annenin yokluğuna rağmen hayatınızda size değer verecek birinin olması yönünde şanslısınız bence
YanıtlaSilkesinlikle!!! onlar da olmasaydı katil olurdum ya da intihar etmiştim şimdiye kadar... ama işte "elin kızını" yani yengemi ben anne olarak görüyorum. canım annem <3
SilNarsist annebabanın kızı olarak narsist bi kocaya düştüm..11 yıl sonra ayrıldım..hayatımı sevdiğim insanlar elbirliği ile boka çevirdi..45 yalımdayım ama ruhum hala iyileşmemiş yaralarla dolu ..anne boşluğu asla doldurulamaz ..bizikoruyup kollaması gereken insanlar hayatı bize zindan ediyo..nefret ediyorum kötü kalpliherkesten
SilBenimki merdiven olduğu ve çıkmak onu yoracağı için aşağıda bir otobüs firmasının yazıhanesinde oturmayı tercih etmişti. 6 yıl önce... Daha yeni yol katetmeye çalışıyorum. Blogunuz tanıdık hislerle dolu.
YanıtlaSilahahaha ay sinirim bozuldu kusura bakmayın :) böyle başkasınınkini okuyunca yok artık diyormuş insan. sizinki de baya iyiymiş. merdiven çıkmak falan... napcan çekilecek çilemiz varmıç diyip geçicez artık :)
Silben de narsist bir annenin kızıyım.yazdıklarınız o kadar benziyoki yasadıklarıma. gelinligini ben sececem diye tutturmustu izin vermeyince sureklı eleştirip ben sana demedimmi açık olmıcak bilmem ne olmıcak ki asla acık degildi. burnumdan getirdi tabi. ama daha sonra kardesim acık secık bielbise giydiğinde hiç sesi cıkmamıstı. aa pardon o da narsist ebeveynın bır ozelligiydi degil mi kardeş arası ayrımcılık yaparak onların da arasını bozmak.. sizin sayaenizde aydınlanmalar yaşadım. en azından sorunun adını koyup kendime ona göre yollar çiziyorum artık ...Teşekkür ederim...
YanıtlaSilMalesef benim annemde bir narsist, burda anlatılan her hikayede kendimi buluyorum ayni şeyleri yaşamışız okudukça da niye se bana iyi geliyor benimde gelinlik aldığım gün kabusa dönmüştü gerçi bi o gün değil nisandan düğün gününe kadar annemin tripleri hic bitmedi o yüzden hatırlamak bile istemiyorum nişanlılık dönemini çok şükür esim çok iyi bi insan. Bende yeni anne oldun dünyalar tatlısı bi kızım var umarım ben çok iyi bir anne olurum
YanıtlaSilMalesef benim annemde bir narsist, burda anlatılan her hikayede kendimi buluyorum ayni şeyleri yaşamışız okudukça da niye se bana iyi geliyor benimde gelinlik aldığım gün kabusa dönmüştü gerçi bi o gün değil nisandan düğün gününe kadar annemin tripleri hic bitmedi o yüzden hatırlamak bile istemiyorum nişanlılık dönemini çok şükür esim çok iyi bi insan. Bende yeni anne oldun dünyalar tatlısı bi kızım var umarım ben çok iyi bir anne olurum
YanıtlaSilBen küçükken çok hasta olurdum ve her hasta olduğumda annemin "Lanet olasıca yine hasta mı oldun" anlamını taşıyan tepkilerinden dolayı hasta olduğumda çok çekinirdim söylemeye. Hasta olunca suçluluk psikolojisine girerdim. Diğer anneler çocuklarına çorba yaparlarmış, başında beklerlermiş. Vay be..
SilBenim de narsist annem dügünümün ertesi gününde (biz balayi icin yola cikamadan once)duvarlari yumruklamisti "beni adam yerine koymadiniz, bizim masaya börek gelmedi" diye.
YanıtlaSilCünkü annelik cok kutsal degil mi?
Maalesef benim annemde böyle biri. Sözleneceğim zaman elbise almam gerekiyordu haliyle. Annemi yanıma alsam asla zevklerimiz uymadığı için o günü bana zehir edecekti bunu biliyordum. Onun beğendiğini almadığım sürece yüzüme gülmeyecekti. Annem bu arada rengarenk ve janjanlı şeyler sever, ben ise daha sade şeyleri tercih ederim çünkü hayatim boyunca kendimi degil başkalarını süslemeye alıştırılmıştım. Bu da haliyle ruh halimdede izlerini bırakmıştı ve ben havalı göze batan şeylerle kendimi rahat hissetmiyordum çünkü bu beni asla yansıtmıyordu. Velhasıl aldığım beyaz sade elbiseyi herkes çok beğendi çok asil ve klas durduğunu söyledi, nereden aldığımı bir çok kişi sordu hatta tadilat için götürdüğüm terziye zorla verdim çünkü bozarım diye korkarım dedi.
YanıtlaSilAnnem garip bir şekilde bir gün elbiseyi beğendiğini ağzından kaçırdı ama ertesi gün gene herkes sana gülecek bu nasıl elbise diye beni yerin dibine soktu. Onunla almadığımada ayrıca küsmüştü. Bir gün bir gelinlik fuarı vardı ve dedim madem söz zamanı küstürmüştüm bu fuara birlikte gidelim. İçeride durduk yere beni kaybettiği için orada çığlık çığlığa beni azarlamaya başladı ve dışarı kaçtı. Onun gösterdiği elbiseleri beğenmemişim ve zaten herşeye burun kıvırıyormuşum. Sokağa kadar peşinden gittim ve hala beni azarlayıp bana hakaret ediyordu. Ardından 1,5 ay aynı evde benimle bir kelime konuşmadı ve bu benim sınav dönemime denk geldi. Bunu bile bile beni yalnız bırakarak cezalandırdı. Seneye inşallah üniversitem bitecek ve düğünüm olacak. Sonrasında onun birdaha yüzüne bakmam diye hiç korkmuyor mu anlamıyorum açıkcası.