Annemin bir narsist olduğunu öğrendikten sonra hayat biraz daha zorlaştı. Narsist nedir, kimdir diye araştırırken buldum kendimi. Tanımlara baktıkça flashback'ler akın akın... Neredeyse hergün annemin bir davranışı, bir sözü, bir bakışı gözümün önüne geliyor artık. Ve anlamandıramadığım, garip bulduğum, bazen kendimi suçladığım, vicdan azabı çektiğim şeylerin annemden kaynaklandığını, sorunun ben de değil onda olduğunu, ne büyük bir şeyle savaştığımı görüyorum. Bilenleri uyarmak, bilmeyenleri uyandırmak için narsist kimdir öğrenelim:
'Narsizim: Kendini aşırı sevme, aşırı güvenme ve büyük görmedir.
Bunlar son derece bencil ve ben merkezci kişilerdir. Çevrelerinde bir hayran kitlesi oluşturmayı hedefler ve ne yazık ki çoğunlukla başarırlar da (Annemin en iyi yaptığı şey). Övgüyle beslendikleri için sadece onları övenleri, övdükleri sürece etraflarında tutarlar.
Amaçları için başkalarını kullanır ve atarlar.
Narsist kendini başkalarından farklı görür (Pabucumun seçilmiş insanı). O, farklı ve özeldir. Diğerlerinden daha akıllıdır, güçlüdür, güzel veya yakışıklıdır. Bu nedenle başkaları ona tapmalıdır. O hata yapmaz. Hata varsa asla onun suçu değildir.
Narsistler eleştirilmeye hiç gelemezler. Eleştirene düşman kesilirler. Başkalarının ne dediğinin bir önemi yoktur. Başkalarının duygularına ve acılarına anlayış göstermezler. Onlara göre bir kişi acı çekiyors,a bu onun kendi suçudur.
Özel olduklarına inandıkları için karşı tarafında özel olmasını isterler. Ortalama bir ilişki ve partner onlara göre değildir. İş hayatında da genelde yüksek mevkilerdedirler ya da çabucak yükselirler.Narsist, yalan söyler, hikaye uydurur.
İkili ilişkilerinde ezen ve hükmeden taraftır. Bunları yaşayacağı kişi yoksa saldırganlaşır, “sözel sadist”tir. Sürekli aşağılar, iğneler,imalarda bulunur. Sözel şiddetiyle, iktidarını korur.
Sürekli “en” olmaya çalışmak ve dikkat çekmek onların ruhlarını çok yorar ama bunun farkına bile varamazlar. Eksiklikleriyle yüzleşemedikleri için kolay olan yolu seçerler; yokmuş gibi yaparlar. Ortada bir sorun yoktur ve olmamıştır. Yıprandıkça yıpranırlar ama çevrelerine azap çektirmeye de devam ederler, kendilerine de.
Kendilerini değerli hissetmek için başkalarını değersizleştirip dururlar. Başkalarına ihtiyaçları yok gibi görünmeleri bir aldatmacadır. Başkaları üzerinden kendi benliklerini inşa ederler. Yani o hep küçümsediği “ötekiler” olmadan ne yazık ki narsist var olamaz. Benliği hep eksiktir.Başkasını ezerek ancak kendini sevebilir. Kendini sevebilmesi için diğer insanları aşağılama ya da küçümseme zorunluluğu duyarlar.'
Kaynak: Pedamed
Ne tatlı insanlar dimi?
Yorumlar
Yorum Gönder