Biz seni okuttuk!

Hep daha çok yazmak isteyip yazamamak da bir garip. Oysa yazınca nasıl iyi geliyor! Hele yalnız olmadığını bilmek! Mesajlarınız, mailleriniz o kadar iyi hissettiriyor ki. Teşekkür ederim.

İşten istifa ettim kendi işimi yapmak üzere. Sevgilim yurt dışına yerleşti. (Sanırım en son ayrıldık falan demiştim...) Annemlerle hala durum aynı. Konuşmuyoruz görüşmüyoruz. Ancak buna rağmen yine de bana kendimi kötü hissettirebiliyorlar! Bence bu baya süper güç.

En son bir akrabamıza iyi olmadığımdan, psikologa gittiğimden falan bahsetmiştim. Gitmiş annemlere söylemiş. Babam benimle arası iyi olan bir akrabamızı aramış. M. nasıl doktora gidiyomuş falan diye... Kafaya gel! Kızının yıllardır psikologa gittiğini öğreniyorsun ama kızını aramak yerine hala bir başkasına soruyorsun. Ay lütfen kimse çıkıp aa ama bak seni merak etmişler demesin! İstemiyorum böyle merak!

Bu telefon konuşmasında yurtdışına gideceğimi söylemiş aramın iyi olduğu akrabam. Hani iyi hatta tatile gidecek gibisinden... Cevap ne olmuş peki? Ooo iyi bir amerika bir italya gezsin bakalım!!! (aylar önce sevgilimle amerikaya gitmiştim onun eğitimi sayesinde! sadece uçak bileti ödediğim enfes bir fırsattı! bu kez de zaten sevgilimin yanına gidiyorum biletim hediye!)

Kıssadan hisse ben ooo gezin bakalımları biliyorum. Göz bunlar hep göz! Hem de güya en yakınlarımdan. Çünkü onun anlamı şu: oh m. hanım geziyor, demek ki keyfi de yerinde, bu kadar gezecek parası da var, bu kadar parası varken bize yardım etmiyor ve geziyor!!!! YETERRRR. 30 yıldır aynı terane. Yeter be yeter! Çok para kazandığım zamanlarda ile hep eskiden yaşadığım çöküşleri toparlamaya çalıştım. Kaldı ki yardıma falan ihtiyaçları yok. Hadi varsa da neden sadece ben? Senin bir çocuğun daha var! O da çalışıyor.

Hep böylelerdi. Annemin aldığım bir kıyafete, gittiğim bir tatile sevindiğini hiç bilmem. Aksine hep o kem gözler! Bize bakmıyo kendi gününü gün ediyor...

Hep aynı zihniyet seni okuttuk büyüttük. Hmm acaba ben bu ülkenin en iyi hukuk fakültelerinden birini sen beni dersaneye göndermeden kazanmış olabilir miyim? Acaba üniversitede haftasonları çalışmış olabilir miyim. Acaba senden para istediğimde hep 1 hafta sonra göndermiş olabilirmisin. Aldığım öğrenim ve katkı kredileri de okul bitince ee maaşın var artık öde diyip bana kitlemiş olabilirmisin! İnsanda gerçekten biraz mahçubiyet olur. Ama malesef bizimkilere yüklenmemiş.

Velhasıl tokum artık bu "okuttuk büyüttük" demagojilerine. Ha keşke parayı verince sussalar. Sırf bunun için maaş bağlayabilirim onlara.

Gidilen tatiller, yaşanılan hayat vs neyin nasıl geldiğinden bile haberi olmayan iki ebeveyn. İletişim sıfır çünkü. Hep böyleydiler. Sürekli lafta yemedik yedirdik içmedik içirdik!

İşte bu insanlar sizin tatilinizin de içine ediyorlar. Yaptığınız hiçbişeyden, aldığınız hiçbişeyden tam anlamı ile, şöyle doya doya, tüm damarlarınızda hissede hissede mutlu olamıyorsunuz. ve en kötüsü de ne biliyor musunuz, hep bir yanlış bişey yapıyorum hissi! Hep suçluluk duygusu!