Narsist 101
Ekşisözlük’te biri yazmış. Yine bir yerden alıntı ve çeviri.
Bütün hepsine uyuyor bizim aile. Çok şükür!
Narsist nedir, neler yapar, aile ortamı nasıl olur:
sırlar:
aile sırrı şudur: çocuğun duygusal ihtiyaçları karşılanmaz ya da çocuk duygusal anlamda şiddet görür. narsist ailenin alametifarikasıdır bu. çocuğa şu mesaj verilir: "dışardakilere hiçbir şey çaktırma; her şey yolundaymış gibi davran"
imaj:
narsist aile, imaja odaklanmıştır. mesaj şudur: biz herkesten daha büyük, daha iyiyiz; hiçbir sorunumuz yok. ne olursa olsun, mükemmellik maskesiyle gezmemiz gerekir. çocuk mesajı alır: "komşular ne der? akrabalar ne der? eş dost ne der?" bunlar, ailedeki başlıca korkulardır. her zaman yüzüne bi gülümseme oturtarak gezmelisin.
negatif mesajlar:
çocuklara, içselleştirdikleri sözlü ve sözsüz mesajlar verilir. bunlar genelde "yeterince iyi değilsin" "tam olmuş sayılmazsın" "kim olduğundan ziyade, ne yaptığın önemlidir; buna göre değer görürsün"
aile içi hiyerarşi eksikliği:
sağlıklı ailelerde, kuvvetli bir hiyerarşik yapı vardır. kontrol, anne babadadır ve çocuğa sevgi, ışık, rehberlik ve yön gösterirler. narsist ailelerde bu mevcut değildir. aksine çocuk, anne ve babanın ihtiyaçlarını karşılar.
duygusal bağ eksikliği:
narist aileler, çocuklarıyla duygusal bağ kurma yetisine sahip değildir. empati kuramazlar ve koşulsuz sevgi gösteremezler genelde eleştirel ve yargılayıcı bir tavır sergilerler.
etkin iletişim eksikliği:
narsist ailedeki en sık görülen iletişim, üçgen biçimindedir. bir kişi, diğeriyle ilgili bilgileri, ötekine anlatır. bilgi, dolaylı iletilir. aile üyeleri, birbirlerinin arkasından, birbirleri hakkında konuşur. bu da aile içinde, pasif-agresif davranışlara, gerginliğe ve güven sorunlarına yol açar. doğrudan iletişim kurulduğundaysa içerik, genelikle, öfke ve sinirdir.
belirsiz sınırlar:
narsist ailede çok az sınır vardır. çocuğun duygularına önem verilmez. günlüğü okunur; fiziksel ve duygusal sınırlarına saygı duyulmaz. mahremiyet hakkı, bu ailenin geleneğinde pek yoktur.
ebeveynin biri narsist, diğeri onun yörüngesi:
ebeveynin biri narsist ise, diğeri, evlilik akdinin bozulmaması adına çoğunlukla onun yörüngesine girer. bu kişinin aslında çocuğa iyi gelecek özellikleri vardır ancak, narsist eşin ihtiyaçlarını karşılamak üzere eli kolu bağlanmıştır. bu da, çocuğun ihtiyaçlarının havada kalmasına neden olur. ona kim destek çıkacaktır?!
kardeşlerin yakınlaşmaları hoş karşılanmaz:
sağlıklı ailelerde, kardeşlerin birbiriyle sıcak, sevgi dolu ve yakın bir ilişki kurması desteklenir. narsist ailelerde ise çocuklar birbirlerine karşı gaza getirilir ve rekabet duygusu aşılanır. sürekli, kimin daha iyi ve daha kötü olduğu kıyaslaması yapılır. çocuklardan biri favori/altın çocuk bellenir; diğeri ise ebeveynin olumsuz duygularını yönelttiği, günah keçisi olur. narsist ailelerde büyüyen kardeşlerin, aralarında duygusal bağ hissederek büyümeleri nadirdir.
duygular:
duygular yok sayılır ve tartışılmaz. çocuklar, duygularını takdir etmeyi ve gerçekçi biçimde ele almayı öğrenmezler. bastırmayı, gizlemeyi ve fikirlerinin önemsiz olduğunu öğrenirler. narsist ebeveyn, kendi duygularının da pek farkında değildir; dolayısı ile bunu diğer aile üyelerine yansıtır. bu da ciddiye alınırlığını ve güvenilirliğini sarsar (diğer psikolojik sorunları saymaya bile gerek yok). eğer duyguları doğru biçimde dışa vurmazsak; başka/sağlıksız yollardan sızacaklardır.
"yeterince iyi değilsin" mesajları:
bu mesajlar, narsist ailede oldukça belirgindir. bazı anne babalar, bunu açık biçimde dile getirirler; bazıları ise çocuğa, kendileri örnek olarak, yansıtırlar. kibir ve baskın davranışlar; çocuk tarafından gözlenerek içselleştirilir.
bu bozukluklar, bariz veya gizli olabilir:
narsist ailenin bu dinamikleri, açıkça görünebilir ya da gözden kaçabilir. şiddetin ve sömürünün hüküm sürdüğü evlerde, bu dinamikler, aleni biçimdedir. duygusal ve psikolojik sömürü söz konusu olduğunda ise, bahsedilen dinamikler, gizlidir ve gözden kaçabilir. bu kötü durumlar, dış dünyaya açık biçimde gerçekleşmediğinden, çocuk çok daha fazla zarar görür.
Bütün hepsine uyuyor bizim aile. Çok şükür!
Narsist nedir, neler yapar, aile ortamı nasıl olur:
sırlar:
aile sırrı şudur: çocuğun duygusal ihtiyaçları karşılanmaz ya da çocuk duygusal anlamda şiddet görür. narsist ailenin alametifarikasıdır bu. çocuğa şu mesaj verilir: "dışardakilere hiçbir şey çaktırma; her şey yolundaymış gibi davran"
imaj:
narsist aile, imaja odaklanmıştır. mesaj şudur: biz herkesten daha büyük, daha iyiyiz; hiçbir sorunumuz yok. ne olursa olsun, mükemmellik maskesiyle gezmemiz gerekir. çocuk mesajı alır: "komşular ne der? akrabalar ne der? eş dost ne der?" bunlar, ailedeki başlıca korkulardır. her zaman yüzüne bi gülümseme oturtarak gezmelisin.
negatif mesajlar:
çocuklara, içselleştirdikleri sözlü ve sözsüz mesajlar verilir. bunlar genelde "yeterince iyi değilsin" "tam olmuş sayılmazsın" "kim olduğundan ziyade, ne yaptığın önemlidir; buna göre değer görürsün"
aile içi hiyerarşi eksikliği:
sağlıklı ailelerde, kuvvetli bir hiyerarşik yapı vardır. kontrol, anne babadadır ve çocuğa sevgi, ışık, rehberlik ve yön gösterirler. narsist ailelerde bu mevcut değildir. aksine çocuk, anne ve babanın ihtiyaçlarını karşılar.
duygusal bağ eksikliği:
narist aileler, çocuklarıyla duygusal bağ kurma yetisine sahip değildir. empati kuramazlar ve koşulsuz sevgi gösteremezler genelde eleştirel ve yargılayıcı bir tavır sergilerler.
etkin iletişim eksikliği:
narsist ailedeki en sık görülen iletişim, üçgen biçimindedir. bir kişi, diğeriyle ilgili bilgileri, ötekine anlatır. bilgi, dolaylı iletilir. aile üyeleri, birbirlerinin arkasından, birbirleri hakkında konuşur. bu da aile içinde, pasif-agresif davranışlara, gerginliğe ve güven sorunlarına yol açar. doğrudan iletişim kurulduğundaysa içerik, genelikle, öfke ve sinirdir.
belirsiz sınırlar:
narsist ailede çok az sınır vardır. çocuğun duygularına önem verilmez. günlüğü okunur; fiziksel ve duygusal sınırlarına saygı duyulmaz. mahremiyet hakkı, bu ailenin geleneğinde pek yoktur.
ebeveynin biri narsist, diğeri onun yörüngesi:
ebeveynin biri narsist ise, diğeri, evlilik akdinin bozulmaması adına çoğunlukla onun yörüngesine girer. bu kişinin aslında çocuğa iyi gelecek özellikleri vardır ancak, narsist eşin ihtiyaçlarını karşılamak üzere eli kolu bağlanmıştır. bu da, çocuğun ihtiyaçlarının havada kalmasına neden olur. ona kim destek çıkacaktır?!
kardeşlerin yakınlaşmaları hoş karşılanmaz:
sağlıklı ailelerde, kardeşlerin birbiriyle sıcak, sevgi dolu ve yakın bir ilişki kurması desteklenir. narsist ailelerde ise çocuklar birbirlerine karşı gaza getirilir ve rekabet duygusu aşılanır. sürekli, kimin daha iyi ve daha kötü olduğu kıyaslaması yapılır. çocuklardan biri favori/altın çocuk bellenir; diğeri ise ebeveynin olumsuz duygularını yönelttiği, günah keçisi olur. narsist ailelerde büyüyen kardeşlerin, aralarında duygusal bağ hissederek büyümeleri nadirdir.
duygular:
duygular yok sayılır ve tartışılmaz. çocuklar, duygularını takdir etmeyi ve gerçekçi biçimde ele almayı öğrenmezler. bastırmayı, gizlemeyi ve fikirlerinin önemsiz olduğunu öğrenirler. narsist ebeveyn, kendi duygularının da pek farkında değildir; dolayısı ile bunu diğer aile üyelerine yansıtır. bu da ciddiye alınırlığını ve güvenilirliğini sarsar (diğer psikolojik sorunları saymaya bile gerek yok). eğer duyguları doğru biçimde dışa vurmazsak; başka/sağlıksız yollardan sızacaklardır.
"yeterince iyi değilsin" mesajları:
bu mesajlar, narsist ailede oldukça belirgindir. bazı anne babalar, bunu açık biçimde dile getirirler; bazıları ise çocuğa, kendileri örnek olarak, yansıtırlar. kibir ve baskın davranışlar; çocuk tarafından gözlenerek içselleştirilir.
bu bozukluklar, bariz veya gizli olabilir:
narsist ailenin bu dinamikleri, açıkça görünebilir ya da gözden kaçabilir. şiddetin ve sömürünün hüküm sürdüğü evlerde, bu dinamikler, aleni biçimdedir. duygusal ve psikolojik sömürü söz konusu olduğunda ise, bahsedilen dinamikler, gizlidir ve gözden kaçabilir. bu kötü durumlar, dış dünyaya açık biçimde gerçekleşmediğinden, çocuk çok daha fazla zarar görür.
Ne kadar net anlatılmış okurken anlamlandıramadığım içimi acıtan sessiz sessiz bağırmak istediğim herşey yerli yerine oturdu bunun farkında olmak kendine yapılan zulme dur demek de bir nimetmiş yeni anladım ne çok yok saymışım ne çok yok sayılmışım gözlerinin önünde erirken kutu kutu ilaç kullanırken bile görmediler beni hiç başım okşanmadı benim hiç üzülme kızım hepsi geçicek denilmedi ne annem ne babam hiç sarılmadı bana hep bir mesafe şehir dışında okudum ben eve gelirdim sadece tokalaşırlardı benimle bu nasıl bi masefedir ne acımasız bir şey bir çocuk için kızım var benim beni çok yoruyor tek başıma büyütüyorum onu 1 saat ayrı kalsam kokusunu özlüyorum en acısıda beni bu kadar yok sayan insanlar için hayatımın aşkını ıskalıyordum nerdeyse şimdi evliyim onunla ama çok yara aldık yıllarımız gençliğimiz bi hiç uğruna yalan oldu benden bi hayat çaldılar her ne kadar artık evlendik diyip onlarla sağlıklı bi ilişki kurmaya çalışsamda olmadı ipler koptu içimde kocaman bi öfke var affetmeyen çocuğumu sevdiklerinde bile hakkınız yok diyen evime geldiklerinde varlıklarından rahatsız olan yanlarındayken güvende değil tehtit altında hissediyorum bu bile yeter istismarı anlatmaya evlenmeden önce nasıl hep başkaları iyi ve haklıysa evlendikten sonrada hep kocama karşı iyi oldular yada oynadılar önemli olan ona karşı imajlarıydı mükemmel aile noldu hani bu adam kötüydü hani ben evdeki lanettim noldu aklandım mı evlenince lazım değil bana sahte sevginiz artık eminim herşeyden ve iyiki o bulanık kafamla içimdeki yangınlarla çok derinden gelen o sesi dinlemişim kendi hayatım için onları yok saydığım gün kazandım ben ilk defa korka korka büyük bir suçluluk duygusuyla şimdi aferin sana diyorum kendime bi tane hayatın var yem etme kendini kimseye
YanıtlaSil