Önce kendini sev!
Merhaba sevgili okur,
Ruh halimin 10 üzerinden 8 olduğu bir İstanbul gününden sevgiler. 8 diyorum SEKİZ!
Hasret kaldığımız modlar bunlar.
Bu gel git ruh hali çok zor. Yorucu. Ve hatta insanın güvenini kırıyor. Kendinizi sorgular oluyorsunuz. Hep mi böyle olacak? Son yıllarda sorduğum bir soru bu. Hep böyle mi hissedeceğim. Hiç geçmeyecek mi?
Terapi başlı başına yük omuzlarda. Hem fayda sağlarken hem bu kadar yorması... Yüzleşmek zor. Cesaret işi! Bunun için terapiye gidenlere benden alkış! Kendime de. Oraya verdiğim paraya acıyabilirdim. Çünkü zengin değilim. Hatta şu sıralar işsizim. Birçok şeyden feragat ediyorum. İyi olmak, iyi hissetmek için.
Sonra yüzleşmek. Gerçeklerinle, hayatınla, yaşadıklarınla karşı karşıya kalmak. Kutu açıldıktan senin mutsuzlaşman. Çünkü savaşmalısın onlarla. Karşılarına dikilmelisin. Siz mi büyüksünüz ben mi ulan diyebilmelisin.
Sonra zaman alması... Belki de yıllarca sürecek bir sürece girmeye gönüllü olmak. En umutsuz anında bile mücadeleyi sürdürmek. O gücü kendinde aramak en derinlerden çıkarıp bulmak. Bazen bulamamak yine de devam etmek.
Şimdi kendinize bir kahve, bir çay koyun. Ne seviyorsanız. Yalnız kalın. Tadını çıkarın. Aşağıdaki şarkıyı dinleyin. Tınısı çok hoşuma gider bu şarkının. Bu coverı özellikle çok başarılı.
Artık şarkı da paylaşacağım.
Kendimi şuan dünyayı durduracak kadar güçlü hissediyorum.
Her şey geçecek.
En zor anımda, en umutsuz olduğumda, en bittim yapamayacağım dediğimde... Gülsem de ağlasam da ya da hiçbir şey hissetmeeyecek halde olsam da... Bu düşünce hiç çıkmaz aklımdan! Ben bunca uğraştan sonra iyi olacağım! Herkese her şeye rağmen demek bile içimden gelmiyor. Kimseyi karşıma almaya niyetim yok. Herkes her şey kendi dünyasına baksın. Ben kendim için huzura ulaşacağım. Yaralarımı sarmayı, kendi kendime şefkat vermeyi, kendi elimde kendi başımı okşamayı öğreneceğim.
Yine çok güzel yazmışsın ne zaman kendimi yanlız hissetsem yazılarını okuyorum iyi geliyor bi şekilde çünkü aynı şekilde canım yanıyor. Ben de iyileşmeye çalışıyorum en mutlu anlarımda bile suçlu hissetmemek için. Bir yıldan fazla oldu görüşmüyorum babamla zayıf cılız bir iletişimimiz var o kadar o da beni merak ettikleri için değil 4 yaşında bi kızım var onu arıyolar vicdanlarını temize çekmek için annem kızımlada görüşmüyor 4 yaşındaki çocuk ne yaptı ona acaba anlayamıyorum yada ben silinmeyi hak edecek ne yaptım onu da bilmiyorum bu arada annem babalar gününde eşimi arıyor anneler gününde beni aramıyor bu nasıl bişey bana anlatın lütfen çünkü aklım almıyor
YanıtlaSil