Acıtasyon
gün geçmiyordu ki evren göğsüme bir öküzü oturtmasın. Az önce annem mesaj attı.. öff iyiydik böyle? Ne güzel konuşmuyor görüşmüyorduk 4 aydır. Kafam rahattı. Ciddiyim! Kinayeli değil! Mesajı bir müddet okumak istemedim. Sonra o tanıdık his... annemden tarihte hayırlı mesajlar telefonlar almadığım için, mesaj geldiğini görnce bile yüzüm ekşiyor. Neyse açtım okudum derin bir nefes alıp. Ben bir mesajı bile okuyamayacak insan mıyım be! Bir mesajın altından bile kalkamayacak mıyım! O zaman hayatımı nasıl baştan inşa ederim. Vicdanımı rahatsız etmeme de gerek yok. Bunca yıl böyle yaptı artık buna izin verme! Çünkü haklısın! Anne olması seni istismar edebileceği anlamına gelmiyor.....
Mesajı ise şu: yarın çok geç yarın öbür gün biz olmayacağız, istesende bulamayacaksın. Bundan sonra seni rahatsız etmeyeceğiz Allah sana merhamet versin
Öfff öf yani... en sevmediğim şey. Bakın bu iletişim değil. Bu acıtasyon! Merhamet diyor!!! Çocuğuna bakım vermemiş, en zor dönemlerinde yanında olmamış, psikolojik olarak istismar etmiş bir kişi beni merhametsizld suçluyor.. muhtemelen maddi destek olmadığım için.
Baydı beni bu vicdana oynamalar. Öyle bir dünyada yaşıyor ki kendi yaptıklarını görmüyor bile.
Şu mesaj bile tek başına bir psikolojik şiddet.
Tanıdık mı size? Var mı buna benzer mesajlarınız?
Mesajı ise şu: yarın çok geç yarın öbür gün biz olmayacağız, istesende bulamayacaksın. Bundan sonra seni rahatsız etmeyeceğiz Allah sana merhamet versin
Öfff öf yani... en sevmediğim şey. Bakın bu iletişim değil. Bu acıtasyon! Merhamet diyor!!! Çocuğuna bakım vermemiş, en zor dönemlerinde yanında olmamış, psikolojik olarak istismar etmiş bir kişi beni merhametsizld suçluyor.. muhtemelen maddi destek olmadığım için.
Baydı beni bu vicdana oynamalar. Öyle bir dünyada yaşıyor ki kendi yaptıklarını görmüyor bile.
Şu mesaj bile tek başına bir psikolojik şiddet.
Tanıdık mı size? Var mı buna benzer mesajlarınız?
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBlogunuzu kitap sayesinde buldum ben de. Ve ilk yazınızdan başlayarak okuyorum. Annenizin bu zamana kadar tepkisiz kaldığına şaşırmıştım açıkcası. Küslük büyük nimetti gerçekten de sizin durumunuzda. Çünkü bizden beslendikleri için, küçük bir tavizle önümüze yem atıp sömürmeye devam etmeyi tercih ediyor benimki. Burada buluştuysak, kurtulabiliriz bence. Tanımlayıp dile getirdikten sonrası daha kolay sanki?
YanıtlaSilBunlardan bende tonla var
YanıtlaSilBu blogu yeni buldum. Okudukca ben de yasadim bunu, aa aynisi, nasil olabilir dedikce dedim. Ah öyle bir yük ki bu geciyor artik demeye gör yeniden hortluyor. Tam uyurken, yada cocuguna sinirlendiginde vs. vs. Resmen an kolluyor o lanet his ortaya cikmak icin.
YanıtlaSilAma gececek inaniyorum ve cok cabaliyorum.
Bizi bu hale getirene cook selamlar :)
Olmaz mı tonlarca, hayatınız benimkinin kopyası, annelerimiz aynı olmasın?
YanıtlaSil