Antidepresan

Terapi sürecimden bahsetmiştim. O yazıya link verebilir hem seosal şeylere dikkat ederek yazabilirdim ama çok fazla okunmak gibi bir derdim yok bu blogta. Zaten o çok kişi, bu ve benzeri şeyleri yaşamadıysa anlamaz bile bu blogtaki yazılanları. Abartılı bulabilir. Ya da beni annensinden nefret eden bir ergen gibi nitelendirebilir. Anlık kzıgınlıklar diye görebilir.... buraya uğrayan yorum yazan okuyan anlayan birkaç kişiyiz. Bu da bana yetiyor. O yüzden her yazıya bir cümle bişey yazın zahmey olmazsa. Kendinizden bahsedin, yorum yapın, ne biliyim yazın işte... inanın iyi geliyor. Size de bu yazılar iyi geliyor biliyorum. Yalnız olmadığınızı görüyor arızanın sizde olmadığını anlayabiliyorsunuz. Bazen de belki biri bu bataklıktan kurtulur da bana da formülü söyler diyorsunuzdur kim bilir...  bu yüzden kendimi daha iyi hissetmeye başladığım şu günlerde daha çok yazmaya çalışacağım.

Terapi devam ederken bir süre sonra dibe vurdum. Kanayan yaraların açılmasından mı pilimin bittiğinden mi bilinmez yataktan çıkamaz hale geldim. Depresyon ilginç bir hastalık. Bir insan beynin nasıl hükmedemiyor görüyorsunuz. Yapmam gerekeni biliyorum ama yapamıyorum çünkü istemiyorum çünkü enerjim yok çünkü hayat o an bomboş. Ve bir daha hiç ışık görmeyecek gibisiniz... neyse psikologum psikiyatriste görünmenizi istiyorum dedi. Dedim seni mi kırıcam. Göründüm hop ilaç... antidepresan... antidepresanların çalışma sistemini bilahare anlatırım. Öyle bir haldeyken zaten ay ben kullanmam diyecek halde değildim. Doktor bali çekiceksin dese çekersim o derece. Çünkü kendi kendinize kendinizden sıkıldığınız lanet bir dönem...

İki gün önce doktorumla görüştüm. İlacın 3. Haftası dolduğu için. Her şey seyrinde. İlk 2 hafta hiçbi fark yoktu, yan etkisi uykularımı bölüyor. Gecenin 2sinde 3ünde hop cin gibi uyanıyorum.. meyse sonra uyuyorum ama ^.^ doktor normal dedi. Geçecekmiş. Belirtmek isterim ki bu yazı antidepresana özendirme yazısı değildir. ASLA KENDİ KAFANIZA GÖRE ANTİDEPRESAN ALMAYIN LÜTFEN! her ilaç size iyi gelmez gelemez! Hayatınızın farklı dönemlerinde kullandığınız antidepresanlar arasında bile fark olabilir! O yüzden lütfen kendinize bu kötülüğü yapmayın ve bilime tıbba sığının. Bir bilene doktora danışın.

İlaçtan beklediğim daha doğrusu doktorumun söylediği şuydu: seratonin yani mutluluk hormonu salgılanması için uyaracak ve o hiçbişey yapmak istememe isteğini dindirecek. İlk kısmı ok, 3. Haftada biraz sakinleştiğimi ve olayları daha net görebildiğimi farkettim. Ama o enerjik olma hali hala yoktu. İlacın özelliği buymuş önümüzdeki haftadan itibaren enerjimde de yükseliş başlayacakmış. Hadi inşallah...

İlaç tek başına asla çözüm değil. Sorunu çözecek bişey zaten değil. Sadece benim sorunu çözebilmem için gerekli zemini sağlıyor. Yani iş yine başa düşüyor.

Daha iyiyim. Daha iyi olacağım.
Bir sonraki yazımda kitap tavsiyelerim olacak. Bekleyin!